Dogrywka pomiędzy wykonawcami, czyli aukcja elektroniczna w prawie zamówień publicznych

Informatyzacja życia publicznego jest już faktem. Internet jest nie tylko źródłem informacji, forum życia towarzyskiego, czy też przestrzenią handlową. Rozwija się także płaszczyzna e-usług administracyjnych. Oczywistym zdaje się, że zmiany w zakresie technologii informacyjnych muszą być również uwzględnione w ustawie prawo zamówień publicznych (dalej Pzp). Jednym z elementów składowych e-procurementu jest aukcja elektroniczna, którą należy odróżnić od licytacji elektronicznej, na której temat został opublikowany na portalu artykuł. Odróżnienie aukcji elektronicznej od licytacji elektronicznej ma znaczenie fundamentalne, albowiem są to dwie zasadniczo różne instytucje prawne, a pojęcia te w języku potocznym używane są zasadniczo w sposób zamienny.  

E-faktura w systemie zamówień publicznych, jako przejaw e-procurement oraz Green Public Procurement

Dyrektywa 2014/55/EU[1], uchwalona została 16 kwietnia 2014 roku, natomiast jej opublikowanie nastąpiło 6 maja 2014 roku[2]. Wspomniana dyrektywa swoim zakresem przedmiotowym normuje zagadnienie e-faktur w systemie zamówień publicznych. Kwestia e-faktur stanowi jednocześnie emanację szerszej polityki unijnej w zakresie zamówień publicznych, a mianowicie: e-procurement, czyli elektronicznych metod komunikowania się zamawiających z wykonawcami oraz GPP, tzw. zielonych zamówień publicznych, tzn. zamówień publicznych realizujących także cele polityki zrównoważonego rozwoju w tym polityki ochrony środowiska. 

Stosowanie ustawy Pzp przez stowarzyszenia wydatkujące środki pochodzące z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych

Zakres podmiotowy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) wyznacza przede wszystkim art. 3 tej ustawy. Zgodnie z nim ustawę tą stosuje się do udzielania zamówień publicznych przez następujące podmioty:

Zamówienia "in-house"

Pojęcie zamówień „in-house” zostało wykształcone w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) i obejmuje ono zamówienia udzielane przez instytucje zamawiające podległym sobie podmiotom. Przepisy pzp nie definiują pojęcia instytucji zamówień „in-house”, mimo że jest ona dość szeroko stosowana przez jednostki samorządu terytorialnego. Zamówienia „in-house” zostały bowiem wykształcone w orzecznictwie TSUE ad casum, w których podmioty publiczne w trybie bezprzetargowym udzielały zamówień podległym sobie instytucjom.

Licytacje, nie tylko w popularnym serwisie aukcyjnym- praktyczne aspekty licytacji elektronicznej w systemie zamówień publicznych

Za truizm uznać należy, twierdzenie, że we współczesnej administracji coraz częściej wykorzystywane są nowoczesne technologie informatycznych środków przekazu informacji. Przykładami wdrożeń e-Administracji i mechanizmów pomocniczych w Polsce są m.in. ePUAP czy „Elektroniczna Wymiana Dokumentów – Polska” (EWD-P). Jednakże zagadnienie e-procurement (zamówień publicznych wykorzystujących internetowe środki komunikacji między zamawiającym a wykonawcą[1]) stanowi zagadnienie wciąż w zbyt małym stopniu rozpowszechnione. Niniejszy artykuł odnosi się do jednej z form e-procurement’u licytacji elektronicznej, której nie należy mylić z aukcją elektroniczną (temat ostatniego zagadnienia zostanie poruszony w kolejnym artykule).

Klauzule społeczne w zamówieniach publicznych

Polski ustawodawca w 2009 r., w drodze nowelizacji, zdecydował się na wprowadzenie do prawa zamówień publicznych klauzul społecznych. Zmiany wprowadzono poprzez nowelizację ustawy o spółdzielniach socjalnych[1] i dotyczyły one m.in. preferencji w kwestiach związanych z zatrudnianiem osób wykluczonych z rynku pracy. W październiku 2009 r, po wspomnianej nowelizacji, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego wydało wspólnie z Urzędem Zamówień Publicznych zalecenia[2] dotyczące stosowania klauzul społecznych w zamówieniach publicznych. 

Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia jako podstawowym dokumentem podczas postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

Bardzo ważnym elementem każdego postępowania jest przygotowanie Specyfikacji Istotnych Elementów Zamówienia. SIWZ musi zawierać w sobie pewne elementy, aby był dokumentem przydatnym. SIWZ tworzy zamawiający, a wykonawca na jej podstawie przygotowuje niepodlegającą odrzuceniu ofertę na zrealizowanie przedmiotu SIWZ. Niezwykle istotne jest jak najlepsze, czyli w pełni zrozumiałe dla obu stron, przygotowanie SIWZ. Błędy i niejasności mogą prowadzić nie tylko do nieporozumień już w trakcie realizowania przedmiotu zawartej później umowy, ale także mogą skutkować unieważnieniem całego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

Kontrola skarbowa w systemie zamówień publicznych

W dziedzinie prawa zamówień publicznych występuje szereg podmiotów, którym ustawodawca przyznał kompetencje w zakresie weryfikacji i oceny działań podmiotów zamawiających. Zamówienia publiczne są bowiem obszarem szeregu działań kontrolnych licznych organów państwa. Wśród nich wskazać można Dyrektorów urzędów kontroli skarbowej. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej kieruje pracą urzędu kontroli skarbowej, a w szczególności:

Klauzula waloryzacyjna w umowach w sprawie zamówień publiczych

Zgodnie z treścią przepisu art. 144 ustawy Prawo zamówień publicznych, zamawiający w porozumieniu z wykonawcą mogą zmienić umowę o zamówienie publiczne w stosunku do treści oferty, na podstawie której dokonano wyboru wykonawcy, gdy konieczność wprowadzenia takich zmian wynikła z okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili zawierania umowy, lub zmiany te są korzystne dla zamawiającego. Ustawa zasadniczo nie wprowadza więc zakazu wprowadzania waloryzacji wynagrodzenia należnego wykonawcy zamówienia publicznego.