Zielone kryteria oceny ofert a certyfikat ISO

Zgodnie z treścią znowelizowanych przepisów Pzp (art. 91 ust. 2 Pzp) kryteriami oceny ofert są cena albo cena i inne kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia, w szczególności, jakość, funkcjonalność, parametry techniczne, aspekty środowiskowe, społeczne, innowacyjne, serwis, termin wykonania zamówienia oraz koszty eksploatacji. Art. 91 ust. 2a ogranicza sposobność wykorzystywania tylko cenowego kryterium. Zgodnie z treścią wskazanego przepisu, kryterium ceny może być zastosowane, jako jedyne kryterium oceny ofert, jeżeli przedmiot zamówienia jest powszechnie dostępny oraz ma ustalone standardy jakościowe, z zastrzeżeniem art. 76 ust. 2 (licytacja elektroniczna), a w przypadku zamawiających, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli dodatkowo wykażą w załączniku do protokołu postępowania, w jaki sposób zostały uwzględnione w opisie przedmiotu zamówienia koszty ponoszone na etapie korzystania z przedmiotu zamówienia.    

Wymaganie zaświadczenia EMAS w świetle wyroku KIO z dnia 24 listopada 2014 (KIO 2358/14)

Związanie możliwości wyboru wykonawcy zdolnego wykonać zielone zamówienie z jego technicznymi lub zawodowymi możliwościami zostało uregulowane na gruncie prawa wspólnotowego w stosunku do zamówień na usługi lub roboty budowlane. Art. 48 Dyrektywy klasycznej wskazuje na możliwość odwołania się w zakresie oceny i weryfikowania kwalifikacji technicznych i zawodowych wykonawcy w odniesieniu do zamówień publicznych na roboty budowlane oraz na usługi do środków zarządzania środowiskiem, które wykonawca będzie mógł zastosować podczas realizacji zamówienia.

Ponowne badanie i ocena ofert z inicjatywy zamawiającego

Zamawiający, jako gospodarz postępowania przetargowego niekiedy musi skorygować swoje działania, w tym także odnoszące się do zasadniczej dla procedury zamówieniowej  czynności – wyboru najkorzystniejszej oferty. Jeżeli bowiem postępowanie obarczone jest wadą możliwą do usunięcia przez samego zamawiającego, nie może go unieważnić (Zob. art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp i wyrok KIO z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. KIO 104/12).